پلیدی، پاکی، پوچی
“… به هر حال سه ره پیداست:
“پلیدی”، “پاکی”، و “پوچی”
این سه راهی است، که پیش پای هر انسانی گشوده است،
و تو یک کلمهی نامفهومی،
و “وجود”ی بی”ماهیت”ی و هیچای،
که بر سر این سه راه ایستادهای،
تا ایستادهای، هیچی، چون ایستادهای، هیچی.